«Ուսումնական գարուն» նախագծի շրջանակում կարռում եմ Ռոալդ Դալի «Մեծ Բարի Հսկան» գիրքը։ Ինձ շատ է դուր եկել «Անճար մադիկները Հսկաներին չեն հավատում, չէ՞։ Կարծում են թե գոյություն չունենք․․․» Գլխավոր հերոսները շատ չեն։ Սոֆին, նրա ծնողները մահացան երբ նա դեռշատ պուճուր էր և նրան տեղափոխեցին որբանոց։ Աղջիկը ակնոց էր կրում, բայց մի գիշեր նրան ՄԲՀ-ն փաղցրեց Սոֆիի տաքուկ անկողնուց։ ՄԲՀ-ի երկար անվանումն է Մեծ բարի հսկա։ Սակայն նա դպրոց չէր գնացել, շատ խելացի և հնարամիտ է։ Նա միշտ հագնում է սև բաճկոն և ծառնշտորում է բառերը օրինակ Ձերդ մեծություն բառը միշտ ասում է Ձերդ մեծացում։ Լեշխփիշտը Հսկաստանի ամենամեծ հսկան է։ Նրա բարձրությունը 54 ոտնաչափ է։ Անգլիայի թագուհին շատ բարի խելացի հոգատար էր։ Նա օգնեց Սոֆիին և ՄԲՀ-ին ազատվել մյուս ինը հսկաներից։ Բանակի և օդային ուժերի հրամանատարները ունեին բեղեր, նրանք անվախ էին, քայլելու փոխարեն սլլում էին։ Ինձ շատ դուր եկավ այս գիրքը, այն շատ հավեսն էր և հետաքրքիր։